Η ιστορία του Ωρίωνα γύρω από τη φωτιά παρέα με τα άστρα! Η Μελίνα και ο Γρηγόρης αποφάσισαν να περάσουν ένα διήμερο στο βουνό κάνοντας κάμπινγκ. Είχαν ετοιμάσει τα σακίδιά τους και φαινόντουσαν έτοιμοι για περιπέτειες! Η Μελίνα είχε ετοιμάσει μια λίστα με τα απαραίτητα έτσι ώστε να μη ξεχάσουν κάτι που θα τους ήταν χρήσιμο . Έγραψε λοιπόν..
- Σκηνή και πασαλάκια, για να περάσουμε το βράδυ.
- Ορειβατικά σακίδια, για να βάλουμε τα απαραίτητα.
- Ορειβατικά παπούτσια, για πεζοπορία στο βουνό.
- Αδιάβροχα πανωφόρια, σε περίπτωση που μας βρει η βροχή.
- Αντικουνουπικό σπρέυ, για τις βραδινές κουνουπο-επισκέψεις.
- Φακούς και μπαταρίες, για τις βραδινές περιπλανήσεις.
- Χαρτομάντηλα και είδη προσωπικής υγιεινής.
- Υπνόσακους.
- Γκαζάκι, μπρίκι, σπίρτα, ροφήματα και αρκετά σνάκ για να πάρουμε την απαιτούμενη ενέργεια.
- Αρκετό νερό.
- Καλάμι ψαρέματος για τον Γρηγόρη.
- Ρούχα για να αλλάξουμε.
- Μαγιό για να κάνουμε βουτιές στις βάθρες.
- Καπέλα.
- Γυαλιά ηλίου.
- Αντιηλιακό γαλάκτωμα προσώπου και σώματος.
- Πυξίδα
- Πολυεργαλείο
- Χάρτη του βουνού με μονοπάτια.
- κουβερτούλα για πικνίκ.
- Την Τιτίκα και τον Λούι.
Η κατασκήνωση
Μετά από ώρες ανηφορικού βαδίσματος και ακολουθώντας αντίθετα τη ροή του ποταμού, φτάσανε σε μια ανοιχτωσιά. Φαινόταν ότι πρέπει! Θα είχαν χώρο να στήσουν τη μικρή σκηνή τους και να ανάψουν φωτιά για να ζεσταθούν! Είχαν ενημερωθεί ότι επιτρεπόταν να στήσουν σκηνή στη συγκεκριμένη περιοχή και ένιωθαν ασφαλείς από μια απρόσμενη επίσκεψη άγριων ζώων μιας και το να δει κανείς κάποιο άγριο ζώο στην περιοχή εκείνη θα ήταν κάτι σπάνιο!
Έστησαν τη σκηνή τους, πράγμα που τους πήρε λίγη ωρίτσα μιας και είχαν ξεχάσει τις οδηγίες στο σπίτι. Η Μελίνα φανερά εκνευρισμένη λες και κλονίστηκε η οργανωτική της φήμη, άρχισε να μονολογεί οτι θα έπρεπε να έχουν κάνει πρόβα στο σπίτι τους το στήσιμο της σκηνής ωστε να μη δυσκολευτούν και χάσουν πολύτιμο χρόνο απο τη διασκέδασή τους!
Ο Γρηγόρης κούνησε το κεφάλι του συγκαταβατικά, πήρε το καλάμι ψαρέματος και κατέβηκε προς τη λιμνούλα χαρούμενος. Μεταξύ μας.. όχι τόσο για το αγαπημένο του σπόρ αλλά για τις ώρες ησυχίας που θα απολάμβανε σε λίγο δίπλα στο ποτάμι.
Η γατούλα τους η Τιτίκα αφού εξερεύνησε όλη τη γύρω περιοχή, στην αρχή δειλά, κουλουριάστηκε μέσα στην αιώρα που έστησε η Μελίνα για να χαλαρώσει με την παρέα ενός βιβλίου. Κάτι τέτοιες ώρες που κοιτούσε την Τιτίκα να χουχουλιάζει και να κάνει τα νάζια της δε μπορούσε να της χαλάσει χατίρι κι έτσι την άφησε στην ησυχία της και έκατσε παρέα με το σκύλο τους τον Λούι όσο περίμενε για να βράσει το νερό για το τσάι τους!
Τιτίκα η κατεργάρα
Ο Γρηγόρης φαινόταν αρκετά ικανοποιημένος με την ψαριά του μέχρι τη στιγμή που παρατήρησε ότι το καλάθι που έριχνε τα ψάρια που έπιανε αντί να γεμίζει, άδειαζε… Ήταν φανερό! Κάτι δεν πήγαινε καλά. Ή μάλλον κάποιος πεινούσε πολύ. Δεν άργησε να ξεπροβάλλει το κεφάλι της Τιτίκας μέσα από τους θάμνους κι έτσι λύθηκε το μυστήριο με τα χαμένα ψάρια. Ο Γρηγόρης σκέφτηκε ότι δε θα ήταν σωστό να θυμώσει στην Τιτίκα αφού τα ψάρια που έπιασε στο ποτάμι ήταν περισσότερα από αυτά που χρειαζόντουσαν για να φάνε όλοι μαζί. <Πρέπει να παίρνουμε μόνο αυτό που χρειαζόμαστε από τη φύση για να επιβιώσουμε για να συνεχίσει να υπάρχει ισορροπία στο περιβάλλον, όπως κάνουν και τα ζώα >, σκέφτηκε και ξανακοίταξε κάπως δύσπιστα το μικρό γατούλι.
Η Μελίνα είχε ενθουσιαστεί με το βιβλίο που είχε διαλέξει να πάρει μαζί της καθώς παρουσίαζε μια ποικιλία φυτών, βοτάνων και μανιταριών μαζί με τις ιδιότητές τους. Διάβαζε με μεγάλη προσοχή για τα θεραπευτικά βότανα, τις χρήσεις τους στην παραδοσιακή ιατρική, την παρασκευή ανθοιαμάτων, βαμμάτων αλλά και για τα δηλητηριώδη βότανα!
Κάποια από αυτά μπορούν να γίνουν επικίνδυνα για την υγεία αν καταναλωθούν και για το λόγο αυτό πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί τι μαζεύουμε στο βουνό. Ακόμα, για ένα σωρό είδη μανιταριών, βρώσιμα ή μη, σε πανέμορφους σχηματισμούς και εξωτική όψη.
<Είναι απίστευτα! Δεν είναι ούτε φυτά, μήτε ζώα, είναι μια κατηγορία από μόνα τους!>, αναφώνησε ενθουσιασμένη! <Άραγε να’ ναι σα τον άνθρωπο; να σκέφτονται; ίσως έχουν δική τους γλώσσα και μορφή επικοινωνίας! μπορεί και να ήρθαν από εξωγήινους χιλιάδες χρόνια πριν!>, έλεγε και τελικά φαίνεται ότι ο καθαρός αέρας και η φύση την είχε ενθουσιάσει τόσο που το μυαλό της έτρεχε σα τον άνεμο σε κάθε λογής σκέψεις.
Το άναμμα της φωτιάς
Είχε αρχίσει να νυχτώνει και ήταν ώρα να ανάψουν τη φωτιά.. Αφού έφτιαξαν ένα κύκλο από πέτρες όπου στο κέντρο βάλαν μερικά ξύλα και κλαδιά που μάζεψαν από δω κι από κει. Ο Γρηγόρης φώναξε <Μελίνααα, έλα να δείς πως θα ανάψω τη φωτιά κρατώντας δυο πέτρες στα χέρια του.> Χτυπούσε τη μια πάνω στην άλλη με γρήγορες κινήσεις, ενώ μεταξύ τους είχε βάλλει κάποια μικρά ξερά χόρτα για προσανάμματα. Εν τω μεταξύ ,τα ψάρια περιμέναν φυλαγμένα καλά αυτή τη φορά από τις προθέσεις της κατεργάρας Τιτίκας, για να πέσουν στα κάρβουνα για χάρη ενός λιλιπούτειου δείπνου κάτω από τα αστέρια!
Οι φρυκτωρίες
Ο Γρηγόρης συνέχισε <Στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιούσαν τη φωτιά ως μέσο επικοινωνίας καθώς δεν υπάρχει η ευκολία που έχουμε σήμερα με τους ασυρμάτους! Και μάλιστα μέχρι 130 χιλιόμετρα μακριά! Ανάβαν φωτιά και με τον καπνό κάναν κάποια σήματα ανάλογα με το μήνυμα που θέλαν να στείλουν. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν εδραιώσει ένα καλά οργανωμένο δίκτυο πύργων τηλεπικοινωνίας, οι λεγόμενες φρυκτωρίες, εκμεταλλευόμενοι την ορεινή μορφολογία των νησιών του Αιγαίου και σχεδιάζοντας ένα σύστημα που αναπαριστούσε τα γράμματα χρησιμοποιώντας τη φωτιά. Οι φρυκτωρίες ήταν τοποθετημένες πάνω σε βουνοκορφές ή σε ακρωτήρια εξασφαλίζοντας οπτική επαφή σε μεγάλη απόσταση. Ενδιαφέρον ε;>
Η έκπληξη
<Χά! Και δε χρειάστηκε καν να κάνετε σήματα καπνού για να σας βρω!> ακούστηκε μια γνώριμη φωνή και προς μεγάλη τους έκπληξη εμφανίστηκε η Αναστασία, η αδερφή της Μελίνας. Την είχαν καλέσει στην εκδρομή τους για να ξεσκάσει λίγο αλλά εκείνη αρνήθηκε προφασιζόμενη ότι είχε δουλειές. <Τα κατάφερα τελικά! Άργησα να τελειώσω κάτι τελευταίες δουλίτσες αλλά ήθελα τόσο να έρθω και να ‘ μαι λοιπόν!>, είπε. Η Μελίνα και ο Γρηγόρης χάρηκαν για την απρόσμενη επίσκεψή τους και έτρεξαν να τη βοηθήσουν με το σάκο της. Αφού κάθισαν όλοι μαζί γύρω από τη φωτιά, βάλανε από μια κούπα ζεστό τσάι και χάζεψαν για λίγο τα αστέρια αμίλητοι απολαμβάνοντας το δροσερό αεράκι.
Η ιστορία του Ωρίωνα μέσα από τους μύθους
<Κοιτάζω τόση ώρα τα αστέρια και είναι μαγευτικά! Μακάρι να μπορούσα να ξεχωρίσω κάποιο! Να μπορούσα να διαβάσω τον νυχτερινό ουρανό όπως κάναν παλιά τότε που δεν είχαν ούτε πυξίδες..>, είπε η Μελίνα με ένα παράπονο στον τόνο της φωνής της.
<Δεν είναι δύσκολο!>, είπε με άνεση η Αναστασία και εξέπληξε την παρέα. <Αν κοιτάξεις προσεκτικά, θα δείς την ιστορία του Ωρίωνα! Κοίτα προσεκτικά και θα δείς τον Ωρίωνα να κρατάει μια ασπίδα. Να! Δες, κι αυτή είναι η ζώνη του Ωρίωνα με τα τρία άστρα. Ο Ωρίωνας ήταν γιός του Ποσειδώνα και λέγεται ότι είχε πάρει το χάρισμα του πατέρα του να περπατάει πάνω στο νερό.
Η ιστορία του Ωρίωνα κατά την ελληνική μυθολογία
Κατά την ελληνική μυθολογία, o Ωρίωνας ήταν κυνηγός και σύντροφος της θεάς Άρτεμης. Ο αδελφός της Άρτεμης, Απόλλων, που ήταν δυσαρεστημένος από τη σχέση της αδερφής του με τον Ωρίωνα, ένα πρωινό, ενώ ο Ωρίωνας κολυμπούσε, την προκάλεσε αν μπορεί να πετύχει με το τόξο ένα μικρό σημαδάκι βαθιά στη θάλασσα. Η Άρτεμη έριξε και πέτυχε, αλλά το σημαδάκι που την είχε βάλει ο αδερφός της να πετύχει ήταν ο Ωρίωνας. Όταν η Άρτεμη κατάλαβε τι έκανε, έβαλε τον Ωρίωνα για πάντα στον ουρανό.
Ο Ωρίωνας στον ουρανό
Ο σχηματισμός των αστεριών του Ωρίωνα όπως τον βλέπουμε σήμερα δημιουργήθηκε περίπου 1.5 εκ. χρόνια πριν. Έτσι, πολλοί αρχαίοι πολιτισμοί είχαν τη δυνατότητα να τον παρατηρήσουν, όπως οι Σουμέριοι, οι Κινέζοι και οι Αιγύπτιοι. Τα αστέρια της ζώνης του σχετίζονταν με τον Όσιρι, θεό του κάτω κόσμου για τους Αιγύπτιους. Λέγεται πως το σύμπλεγμα των πυραμίδων της Γκίζας αποτελεί ουράνιο χάρτη της ζώνης του Ωρίωνα.>
<Πές μας κι άλλα για τον Ωρίωνα, Αναστασία! Είναι εκπληκτικό μπορώ να διακρίνω τη μορφή του στον ουρανό.> είπε ο Γρηγόρης.
<Ο Ωρίωνας (Ori), ή αλλιώς ο Κυνηγός, μιας και συντρόφευε τη θεά Άρτεμη στα κυνήγια της, είναι ένας από τους πιο γνωστούς αστερισμούς. Βρίσκεται στον ουράνιο ισημερινό, γεγονός που τον καθιστά ορατό και αναγνωρίσιμο από όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη. Ο Ωρίωνας μεσουρανεί το χειμώνα, αλλά είναι ήδη ορατός από το φθινόπωρο νωρίς το πρωί μέχρι την άνοιξη. Κοντά του βρίσκονται οι αστερισμοί του Ταύρου, των Διδύμων, του Μικρού και Μεγάλου Κυνός κ.ά.
Η Ζώνη του Ωρίωνα
Το κυρίως σχήμα του αστερισμού, που είναι και πιο εύκολα ορατό και αναγνωρίσιμο, αποτελείται από οχτώ αστέρια, τα λαμπρότερα εκ των οποίων ο Ρίγκελ(Rigel, β Orionis) και ο Μπετελγκέζ(Betelgeuse, α Orionis). Επίσης, πολύ χαρακτηριστικά του αστερισμού είναι τα τρία αστέρια που σχηματίζουν τη Ζώνη του Ωρίωνα και είναι τα ζήτα, έψιλον και δέλτα του Ωρίωνα. Τέλος, το Ξίφος του Ωρίωνα, ανάμεσα στη Ζώνη και τα «πόδια», είναι η περιοχή που περιλαμβάνει και το ομώνυμο και πολύ εντυπωσιακό νεφέλωμα.>
Οι παραβάτες
Η Μελίνα πήγε να βγάλει ένα επιφώνημα θαυμασμού γοητευμένη από τη λάμψη των αστεριών όταν ακούστηκε ένας θόρυβος, κάποιος βημάτιζε εκεί κοντά. Κάτι ασυνήθιστο αφού η ώρα ήταν περασμένη.. Πήρε το φακό της και έτρεξε προς τους θάμνους που βγαίναν στο μονοπάτι. <Ποιος είναι εκεί;>, ρώτησε. <Ώστε εσύ είσαι η μικρή παραβάτης που άναψε τη φωτιά!> και εμφανίστηκε ενός κύριος δείχνοντάς της το σήμα που ήταν καρφιτσωμένο στο τζάκετ του και λαμπύριζε στο φως της φωτιάς, ήταν ο δασοφύλακας.
Η Μελίνα έμεινε αποσβολωμένη να τον κοιτά. <Τι εννοείτε, κύριε; εγώ.. παραβάτης;>, είπε με διστακτική φωνή και κοίταξε την υπόλοιπη παρέα λες κι έψαχνε κάποια υποστήριξη στη ματιά τους.
<Δεν το ξέρετε μικρή μου ότι απαγορεύεται να ανάβουμε φωτιά στο δάσος; Υπάρχει κίνδυνος πιθανής πυρκαγιάς και δεν είναι αστείο. Δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα..>
<Συγνώμη κύριε δε το ξέραμε. Καθόμασταν και βλέπαμε τον αστερισμό του Ωρίωνα και λέγαμε περί μύθων.. Θα πρέπει να τη σβήσουμε τώρα;>, είπε η Μελίνα
<Χμ.. λοιπόν κανονικά θα έπρεπε να τη σβήσουμε αμέσως. Είμαι κι εγώ περίεργος όμως να ακούσω το μύθο, οπότε θα κάνω μια εξαίρεση. Θα καθίσω μαζί σας και θα επιβλέπω τη φωτιά μέχρι να ακούσουμε το μύθο και μετά θα σβήσουμε τη φωτιά. Ακόμα, θα ήταν φρόνιμο να μην ξανανάψετε φωτιά στο δάσος!>
<Βεβαίως και θα προσέχουμε από’ δω και πέρα όταν επισκεπτόμαστε δασική περιοχή! Και θα χαρούμε να σας έχουμε στην παρέα μας. ..
Ο Μύθος του Ωρίωνα
Οπότε να συνεχίσω λοιπόν τον μύθο τώρα; ..
…Ο μύθος λέει ότι ο Ωρίων και η Άρτεμις ήταν ερωτευμένοι και σκόπευαν να παντρευτούν. Τη σχέση τους όμως ήθελε να υπονομεύσει ο αδερφός της ο Απόλλωνας, που δεν ενέκρινε την ένωση ανάμεσα σε θεά και άνθρωπο.
Ο Απόλλων έδειξε στην Άρτεμη ένα μακρινό στόχο στον ορίζοντα και την προκάλεσε να τον πετύχει με το τόξο της. Εκείνη δεν μπορούσε να πει όχι σε τέτοια ευκαιρία, να δείξει την τέχνη της στην τοξοβολία και έριξε ένα βέλος στην μακρινή κουκκίδα την οποία πέτυχε στο κέντρο. Ο στόχος σύντομα εξαφανίστηκε κάτω από τα κύματα της θάλασσας.
Λίγο μετά το θύμα της ξεβράστηκε στην ακτή και ήταν ο ίδιος ο Ωρίων, μιας και ο Απόλλων ήξερε πολύ καλά ποιος ήταν εξαρχής. Η Άρτεμις μες την οδύνη της, ζήτησε από το Δία να τοποθετήσει τον νεκρό αγαπημένο της ανάμεσα στα αστέρια.
Ωρίωνας και το τσίμπημα του σκορπιού
Κάποιοι μύθοι θέλουν τον Ωρίωνα να σκοτώνεται από το τσίμπημα ενός σκορπιού. Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή η ιστορία του Ωρίωνα κατά την ελληνική μυθολογία μας λέει ότι το δηλητηριώδες πλάσμα το έστειλε εναντίον του η Άρτεμις επειδή είχε βιάσει μια από τις ακολούθους της.
Μια άλλη εκδοχή της ιστορίας του Ωρίωνα κατά την ελληνική μυθολογία λέει, ότι ο Ωρίων κόμπαζε για την ικανότητά του να σκοτώνει οποιοδήποτε ζώο κι έτσι εμφανίστηκε μπροστά του ο σκορπιός ως συνέπεια. Τον τσίμπησε, όμως εκείνος επιβίωσε χάρις σε ένα αντίδοτο που του έδωσε αμέσως ο Ασκληπιός, θεός της ιατρικής. Για τον λόγο αυτό, όταν μετά τον θάνατό του ο Ωρίων «καταστερίσθηκε», μετατράπηκε δηλαδή σε αστερισμό, βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Ουράνιας Σφαίρας από τον αστερισμό Σκορπιό.>.
κι όλη η παρέα τραγουδούσε
Η Αναστασία συνέχισε την ιστορία του Ωρίωνα και με άλλους μύθους και η βραδιά φαινόταν ιδανική, τα αστέρια φαινόντουσαν μεγάλα σα να είχαν κατέβει κοντά τους, πάνω από τα κεφάλια τους για να κρυφακούσουν τις ενδιαφέρουσες ιστορίες τους. Η παρέα άκουγε με προσοχή μέχρι που ο Γρηγόρης έβγαλε την κιθάρα που κρατούσε στη σκηνή κι άρχισε να παίζει. Σε λίγη ώρα όλη η παρέα τραγουδούσε και τα γέλια τους αντηχούσαν στις πλαγιές του βουνού ενώ ο Ωρίωνας συνέχισε να λάμπει στο νυχτερινό του θρόνο!
Πηγές : Wikipedia , pleaiadesplace , epikoinwniaktexnologia
Και μη ξεχνάτε:
Κατασκηνώνουμε στις περιοχές οπου επιτρέπεται η κατασκήνωση!
Δεν αφήνουμε τα σκουπίδια μας στη φύση!
Δεν ανάβουμε φωτιά σε δασική περιοχή!
Χρωμάτισε τα σκίτσα με την ιστορία του Ωρίωνα που θα κατεβάσεις δωρεάν! Όση ώρα τα χρωματίζεις φαντάσου ότι βρίσκεσαι κάπου στην εξοχή, νιώσε το αεράκι στο δέρμα σου να σε χαϊδεύει και φαντάσου τι μυρωδιές θα μπορούσες να εντοπίσεις (από λουλούδια, δέντρα, χώμα). Κλείσε τα μάτια σου και αναλογίσου πόσο τυχερός-ή είσαι που ζεις στον όμορφο αυτό πλανήτη!
Ν’ αγαπάς την ευθύνη
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω.
– – –
Νίκος Καζαντζάκης
Ωρίωνας Γρηγόρης και Μελίνα σε περιπέτειες Γρηγόρης, Μελίνα και Αναστασία εκτύπωσέ με εκτύπωσέ με εκτύπωσέ με